NFC (Near Field Commnuciation), cihazların herhangi bir fiziksel temas sağlamadan birbirleriyle iletişime geçmesini sağlayan bir kablaosuz bağlantı teknolojisidir. Aslında temel olarak RFID teknolojisinin bir parçası olan NFC RFID’ye göre çok daha yakın mesafeler için iletişim sağlıyor. (<10 cm) . Tabii ki böyle olması da ekstra bir güvenlik sağlıyor.

Aslında NFC çok yeni bir teknoloji değil. 2004 yılında Nokia, Sony ve NXP tarafından kurulan NFC Forum ile yaygınlaştırılması ve geliştirilmesi için çalışmalar başlamıştı. Şu an NFC Forum’daki üreticilerin bazıları şunlardır :  LG, Nokia, Huawei, HTC, Motorola, NEC, RIM, Samsung, Sony Ericsson, Toshiba, AT&T, Sprint, Rogers, SK, Google, Microsoft, PayPal, Visa, Mastercard, American Express, Intel, TI, Qualcomm, and NXP.

Teknoloji eski olmasına rağmen tam olarak kullanımının yaygınlaşmaya başlaması ve isminin IT dünyasında biraz daha duyulması ancak bu yıllarda mümkün oldu. Bunda tabii ki mobil ve kablosuz teknolojilerin kullanımındaki patlamanın da etkisi var. Örneğin Google’dan sonra Lg 2012’den itibaren NFC Teknolojisini yaygınlaştırmaya başlayacak,  yeni nesil Iphone ve Ipad’lerin de NFC’yi desteklemesi bekleniyor.  Öte yandan McDonalds 2011 sonbaharından itibaren İngiltere’de NFC ile ödeme kabul edeceğini açıkladı.

Peki günlük hayatta nerelerde kullanılabilir? Aslında pekçok alanda kullanılabilir. Örneğin toplu taşımada temassız biletler gibi, kimli kartı olarak, az önceki örnekteki gibi temassız ödeme için , Google Wallet gibi cep telefonunda cüzdan ya da tamamen sosyal amaçlarla paylaşım için. NFC yaygınlaştıkça bu tarz alanlara daha pekçoğu eklenecektir.

Çalışma mantığı olarak bahsettiğimiz gibi RFID teknolojisiyle aynı. Cep telefonlarındaki bluetooth ile benzer bir yapıda. Ancak cep telefonlarından çok daha az enerji harcıyor, hatta kimi durumlarda enerji ihtiyacı olmadan da çalışabiliyor; açık bir telefon ile kapalı bir telefonun iletişimi gibi.  Ayrıca Bluetooth’a göre çok daha kısa mesafede iletişim kuruyor. Bluetooth’a göre dezavantajı ise daha yavaş çalışması.

Son günlerde sürekli Microsoft’un satılan her android üzerinden bir miktar para aldığına dair haberler okuyordum. Nedir ne değildir diye biraz araştırdıktan sonra aslında şu an Microsoft’un altın yumurtlayan bir tavuğunun olduğunu ama bunu kesmesi gerekebileceğini farkettim.

Peki nereden başlıyor bu olay? Microsoft Google’ın açık kaynak kodlu ürününden nasıl pay alabiliyor? Olay 2003 senesine dayanıyor. 2003 senesinde Microsoft 700’e yakın şirketle patent anlaşmaları imzalıyor bunlardan beş tanesi de Android ile ilgili şirketler. Yani Android içinde Microsoft’un patentli protokolleri var. Zaten yapılan ilk anlaşmalarla birlikte herkesin bunu kabul ettiğini görebiliyoruz. Şu an Android’li üretilen her cihaz için üreticiler Microsoft’a para ödemek zorunda. Bu üreticilerden birisi de HTC. HTC her cihaz başına Microsoft’a 5 dolar ödüyor.

Günlük üretilen Android’li mobil cihazları göz önüne aldığımızda ortaya çıkan para Microsoft’un mobil çözümleri Windows Mobile ve Windows Phone 7’den kazandığından çok daha fazla. Üstelik en büyük akıllı mobil cihaz üreticisi olma yolunda ilerleyen Samsung’dan cihaz başına istediği ücret tam 15 dolar. Bu rakam öyle rasgele seçilmiş bir rakam değil. Windows Mobile’ın cihaz başı maliyeti 8 dolar, ama Microsoft’un asıl ürünü Windows Phone 7’nin cihaz başına üreticiye maliyeti 15 dolar. Yani Microsoft Samsung’a şunu diyor : Ya benim ürünümü alacaksın 15 Dolar vereceksin, ya da Android kullanacaksın bana yine 15 Dolar vereceksin.

Aslında burada Microsoft da bir karar vermek zorunda. Tek bir ürün bile satmadan milyar dolar civarı üzerinde para kazanmaya devam edebilir. Normalde bu çok mantıklı gözüküyor. Ama işin bir de diğer tarafı var. Microsoft’un sürekli yapmaya çalıştığı şeylerden biri de kendi teknolojilerinin birbirlerini kullandırmasını sağlamak. Eğer Microsoft Android’e yaşama şansı verirse kendi platformu kullanılmayacak ve uygulama geliştiriciler Android için uygulama geliştirmeye Java ile Eclipse vs. üzerinden devam edecek. Ne Vs.Net ne de C# umurlarında olmayacak. Bu pek Microsoft’un çalışma şekline uygun bir durum değil.

Şimdi ya cihaz üreticilerin ve Microsoft’un bir karar vermesi gerekiyor. Bakalım bu kararlar mobil cihaz ve mobil işletim sistemlerinin geleceğini nasıl etkileyecek.